فلسفه علم

فيزيك نظري يك نظام فكري- منطقي در حال تكامل است كه شالوده ي آن را نمي توان چكيده اي دانست كه به روش استقراء از تجربه بدست آمده باشد،بلكه فقط از راه ابداع و آفرينش آزاد مي توان به آن رسيد.حقانيت اين نظام ، منوط به تاييدي است كه تجربه هاي حسي ،از احكام مستنتج از آن مي كند.وتنها از اين راه است كه مي توان به روابط ميان اين احكام و تجربه هاي حسي پي برد.تكامل اين نظام در جهت سادگي بيشتر شالوده ي منطقي پيش مي رود.براي پيشبرد اين هدف بايد اين واقعيت را پذيرفت كه فاصله ي شالوده ي منطقي ار واقعيات تجربي پيوسته بيشتر مي شود و مسير فكري ما از شالوده ي بنيادي به احكام استنتاج شده اي كه به تجربه هاي حسي مان مربوط مي شوند پيوسته دشوارتر و طولاني تر مي گردد.

«آلبرت اینشتین»